Kochani,

ze smutkiem przyjąłem wiadomość o śmierci naszego drogiego przyjaciela Krzysztofa. Jego świadectwo i przykład dawany aż do końca przywołują nas do tego, by z powagą przeżywać tę formę nauczania, do której zostaliśmy przeznaczeni. Pan pozwolił na tę po ludzku niezrozumiałą ofiarę rozgrywającą się na naszych oczach, by wyrwać nas z banalności i zapomnienia, które często naznaczają nasze dni. Było to najwyższe wezwanie dla naszej wolności.

Teraz Krzysztof z jasnością widzi powód, dla którego wszystkim nam zostało dane życie. Jego wiara ma teraz wartość wieczną.

"Nie tracimy tych, których kochamy,
bo możemy ich kochać w Tym,
którego nie traci się nigdy"
Św. Augustyn

Kochani, z bólem przyjęliśmy wiadomość o śmierci drogiego Krzysztofa. Dziękujemy Bogu za jego świadectwo wierności wydarzeniu Chrystusa dawane przez długie lata w kochanej Polsce a także za rozumienie wiary, które stało się rozumieniem rzeczywistości dla wszystkich, którzy w rozmaitych, a często trudnych okolicznościach napotkali go na swojej drodze. Modlimy się do Ojca, by przyjął go do Swojej nieskończonej radości i postawił u boku księdza Giussaniego, księdza Ricci i wszystkich przyjaciół, którzy poprzedzają nas w drodze do Raju. Pewni, z wiarą w zmartwychwstanie, towarzyszymy Wam w modlitwie.

Michele Faldi, Davide Biasoni, Carras, ksiądz Ambrogio
oraz Sekretariat Międzynarodowy
2011/9/21 Segreteria Internazionale

Drogi księże Jurku,

w imieniu Fulvii Tagliabue i własnym zapewniamy o tym, że łączymy się w bólu z Krystyną, Olą, całą wspólnotą warszawską i Ruchem w Polsce z powodu odejścia kochanego Krzysztofa. Niech Pan odpłaci mu za całe dobro, które czynił i za jego gotowość do pomocy, której my osobiście doświadczyłyśmy. Pewne, że teraz ogląda Oblicze Boże twarzą w twarz i że z Raju jest nam jeszcze bliższy niż przedtem, towarzyszymy Wam w tym momencie w modlitwie, prosząc Matkę Boską, by dała wam umocnienie i łaskę ujrzenia owoców dobra, jakie Krzysztof zasiał w swoim życiu.

Marina Olmo